what going on?
Opis
Jak na przedstawiciela kina familijnego i komedii w jednym, film tak naprawdę nie zaskakuje zupełnie niczym. Od samego początku czuć, w jakim kierunku podąża cała historia, a zwroty akcji czy punkty kulminacyjne są po prostu typowe – wielokrotnie miałam wrażenie, że już to gdzieś widziałam. Wielkomiejska karierowiczka zmuszona jest wrócić do swojego małego miasteczka po spektakularnej porażce, jaką osiągnęła w Nowym Jorku. Oczywiście, jak to w zaściankowej mieścinie, nikt nie wie, że jej kariera jest nieaktualna i nam jako widzom pozostaje tylko czekać, aż ktoś wreszcie dojdzie do prawdy. Warto wspomnieć, że osobiste rozterki April nie są jedynym wątkiem dramatycznym w tym wesołym i kolorowym filmie – twórcy przygotowali zaskakująco dużo „wzruszających” punktów zwrotnych: od skomplikowanej sytuacji rodzinnej dziewczynek z grupy tanecznej, poprzez odwoływanie się do czyjejś niepełnosprawności, aż do (tego oczywiście nie mogło zabraknąć) złamanych serc. Niestety, żaden z tych wątków nie sprawia, by z oczu widza lały się łzy, choć twórcom najwyraźniej bardzo nad tym zależało. Część dramatycznych historii zostaje nam tylko zasygnalizowana, ale nigdy nie zostaje rozwinięta – scenarzyści położyli przeróżne ciężary osobiste na barkach co drugiej małej bohaterki (przykładami niech będą brak mamy, misja wojenna taty, niepełnosprawność, dyskryminacja – dosłownie u każdej jest coś do znalezienia), jednak koniec końców o żadnej z nich nie wiemy tak naprawdę nic poza tym, jak radzi sobie na scenie. Nie mogę więc oprzeć się wrażeniu, że uciekanie się do tych tematów miało na celu jedynie wywołanie w widzu silniejszych emocji, jednak niestety – całość nie umie się obronić i wypada po prostu naiwnie i słabo, a problemy nastolatek przez większość seansu zwyczajnie nas nie obchodzą, bo i nie mają żadnego czasu, by wybrzmieć. Jeśli natomiast kamera skupi się na płaczącej dziewczynce nieco dłużej, by jeszcze bardziej uwypuklić, że oto wydarza się prawdziwa tragedia w jej życiu, w kolejnej scenie wszystko już jest dobrze i nie jest ważne, w jaki sposób przerobiono z nią tę traumę (mam na myśli konkretnie scenę z Sarą i wypchanym stanikiem). Tutaj w parze z problemem idzie cudowne rozwiązanie, a twórcy nie poświęcają czasu na to, by choć trochę wejść w skórę czy psychikę dziewczynek. W całym tym emocjonalnym miszmaszu wszystko jest bowiem budowane tak, by ani na moment nie zwątpić, że cała opowieść skończy się dobrze. Produkcje można więc nazwać nieco cukierkową i oderwaną od rzeczywistości i w istocie, taka właśnie jest. Zdaję sobie sprawę, że filmy familijne mają to do siebie, ale w tym przypadku chyba rozsądniej byłoby po prostu zrezygnować z pompowania ludzkich dramatów – nie jest to tej historii potrzebne.
Tytuł Oryginalny Feel the Beat
TMDb Rating 7.9 441 votes
Director
Director
Obsada
April
Frank
Coach Buzz
Wellington 'Welly' Wong
Sarah
Kari
Oona
Podobne Filmy
